ارجاع به لاوجود از دیدگاه معنی شناسی

یکی از مباحثی که اندیش ۀ فیلسوفان و اندیشمندان را در غرب و شرق به خود مشغول ساخته،تعیین ارزش صدق جملات دارای لفظ لاوجود و نیز چگونگی درک محتوای معنایی این جملاتمی باشد. بطوریکه هیچ فیلسوفی را نمی توان یافت که به این موضوع نپرداخته باشد، اما تا جایی کهنگارنده مطلع است تاکنون بررسی معنی شناختی صرف، دست کم در زبان فارسی در قالبزبان شناسی دربار ۀ الفاظ لاوجود صورت نگرفته است . هدف از نگارش این مقاله طرح فرضیه ایتازه در زمین ۀ چگونگی ارجاع و طبق ه بندی الفاظ لاوجود از دیدگاه معن یشناسی زبانی م یباشد . بهعبارت ساده تر در این مقاله کوشش خواهد شد تا فرضیه ای تازه در محدوده ی معنی شناسی و نیزشناخت ماهیت الفاظ لاوجود معرفی شود.